Velen hebben zich ongetwijfeld afgevraagd hebben of de coca in de naam Coca Cola nu werkelijk slaat op de coke van Cocaïne. En zo ja, krijgen we dan met zijn allen echt ook elke keer als we een slok cola nemen, een beetje van dit zwaar verdovende en verslavende middel binnen? Het zou immers wel verklaren waarom mensen ook inderdaad verslaafd kunnen raken aan dit drankje. Coca Cola ontkent echter dat er ooit cocaïne in het populaire drankje heeft gezeten. Toch is dit niet helemaal de waarheid.
Het recept van Coca Cola is een van de best bewaarde geheimen ooit. Toch zijn er bewijzen voor die aantonen dat enkele ingrediënten deel uit maken, of deel uitgemaakt hebben van het geheime recept. In 1988 kwam de New York Times met een artikel waarin duidelijk werd dat Coca Cola cocabladeren importeerde uit Peru en Bolivia. Bij een niet nader genoemd onderzoek naar drugs, was aan het licht gekomen dat de Coca Cola company deze bladeren importeerde via een ander bedrijf. Het betreffende bedrijf, Stepan Company, was verantwoordelijk voor het importeren van de bladeren, die vervolgens naar de Coca Cola bottelarij werd gebracht om verwerkt te worden in cola.
Kortom, Coca Cola bevatte in ieder geval tot eind jaren 80 verleden eeuw extracten van cocabladeren. Cocaïne bevatte de cola toen echter al lang niet meer. Ondanks dat de Coca Cola company beweert dat hun cola geen cocaïne bevat of ooit bevat heeft, klopt ook dit niet. De cola heeft wel degelijk cocaïne bevat in de begindagen.
Coca Cola is het kindje van apotheker John Pemberton, die de kunst eigenlijk afkeek van een toen populair Frans drankje Coca Wine. Coca wine was eigenlijk een mix van cocablad extract met Bordeaux wijn. Echter, in het toenmalige Philadelphia golden indertijd, 1886, nogal wat regeltjes die het verkopen van alcohol aan banden moesten leggen. Pemberton besloot om in plaats van wijn, suikersiroop te gebruiken, en voegde nog enkele andere ingrediënten toe die uiteindelijk tot de eerste cola. Enkele van die andere ingrediënten waren kolanoot extract en een flinke dosis cafeïne. En uiteraard een niet onafzienlijk percentage cocaïne!
Met recht een drankje met een kick, waar Red Bull nog steeds niet aan kan tornen!
Cocaïne in drankjes lijkt tegenwoordig maar vreemd, maar was dat in die tijd alles behalve dat. Cocaïne was een min of meer geaccepteerde drug die ook voor diverse medische problemen werd voorgeschreven. Zaken van hoofdpijn tot onder andere impotentie werden behandeld met cocaïne, wat dan ook zo in pil of poedervorm verkrijgbaar was.
Natuurlijk leidde een dergelijke gebruik tot misbruik en overlast, zodat net na de eeuwwisseling cocaïne ook in de ban werd gedaan. Het dwong ook Coca Cola om cocaïne zoveel mogelijk uit de cola te houden. Wat niet betekende dat cocaïne ook direct verdween uit de cola.
Pas rond 1929 was de, toen al, Coca Cola company in staat ook echt alle laatste resten cocaïne uit de cola te houden, zodat pas vanaf 1929 de cola ook echt cocaïne vrij werd.
Of de genoemde ingrediënten, zoals de cocabladeren, tegenwoordig nog steeds worden gebruikt blijft een groot geheim. Het recept voor de cola ligt veilig ergens in een bankkluis en niemand weet dan ook of dit recept door de jaren heen ook veel wijzigingen heeft ondergaan.
Evenwel blijft Coca Cola voor velen, ondanks de afwezigheid van de cocaïne, toch nog steeds een onweerstaanbaar drankje, die dankzij een flinke dosis suiker en cafeïne bij menigeen nog in staat is de haren rechtop te zetten..
