Het werd al eerder geopperd: Liegen als strategie om aandacht af te leiden van andere zaken. In dit licht gezien is het ook dit keer weer gelukt. Waar de aandacht eerst lag op Jeff Sessions en het feit dat dus ook vice president Pence gewoon een openbare maildienst gebruikte voor staatszaken, is nu de aandacht weer verschoven naar het vermeende afluisteren door Obama.
Als liegen de nieuwe strategie is van het Witte Huis, dan kan gesteld worden dat het wel keer op keer lijkt te werken. Jeff Sessions, de nieuwe minister van justitie, blijkt gewoon ordinair gelogen te hebben toen hij bij een hoorzitting door het senaat voor zijn benoeming aan de tand werd gevoeld. Sessions werd gevraagd of hij voor de verkiezingen contact heeft gehad met Russen. Onder ede verklaarde Sessions: “Ik heb niet in contact met de Russen gestaan”.
Een leugen dus. En eentje die dus ook aan het licht kwam. Sessions had zelfs meerdere keren contact met Russen. Ook de schoonzoon van Trump kwam er niet ongeschonden af, en bleek hetzelfde gedaan te hebben.
Daarmee was de kous nog niet af, want ook kwam aan het licht dat vice president Pence een onbeveiligde mailserver had gebruikt voor staatszaken, en dat deze zelfs was gehackt verleden zomer. Iets waarvoor Trump Hillary Clinton dreigde op te sluiten. Lock her up was een vaak gehoorde leus bij de verkiezingstoespraken van Trump.
Afleiding?
Alweer heel wat vuile was dus. Opmerkelijk is dan ook weer de timing van de meest recente tweets van Trump, waarin Obama er van langs krijgt en wordt beschuldigd Trump in zijn Trump tower te hebben afgeluisterd. De aandacht lijkt daarmee weer verschoven te zijn van de vuile was naar de vraag of Obama echt Trump heeft afgeluisterd. Iets wat inderdaad ook een schandaal is wanneer dat waar mocht zijn.
En dus is de aandacht weer verschoven. Niet de vuile was halen de krantenkoppen, maar de laatste beschuldigingen van Trump. Beschuldigingen zonder verdere onderbouwing overigens. Dus de vraag is, waar komen deze beschuldigingen vandaan en zit er grond van waarheid in.
Hoe dan ook, liegen als stategie lijkt te werken. RTL nieuws had er niet zo lang geleden een goede uitleg over.
Obama schuldig?
Ondanks dat we een heel ander beeld bij voormalig president Obama hebben, is er uiteraard altijd een kansje dat Obama inderdaad Trump heeft afgeluisterd. De vraag is dan waarom, want politiek gezien zou Obama niks meer te winnen hebben gehad. Inmiddels heeft Obama de beschuldigingen ontkent, en is ook de FBI begonnen zich te roeren door Trump tegen te spreken en zelfs het verzoek aan het ministerie van justitie gedaan hetzelfde te doen. Beide instanties zouden betrokken moeten zijn geweest bij het eventuele afluisteren.
Daarnaast zou het een president ook niet mogelijk zijn om eigenhandig afluisteren te gelasten. Uiteraard zal iedereen die ergens van wordt beschuldigd in eerste instantie ontkennen. Zo ook Obama. Maar gezien de bijval die Obama krijgt van, onder andere destijds directeur van het FBI, James Comey, lijkt het wel erg onwaarschijnlijk dat Obama schuldig is.
Mocht echter toch blijken dat Trump inderdaad werd afgeluisterd, en dat is mogelijk, dan kan dat ook nog wel eens legitiem geweest zijn.
In dat geval zou het ministerie van justitie genoeg bewijs gehad moeten hebben om een federale rechter te overtuigen dat afluisteren gerechtvaardigd is.https://www.law.cornell.edu/uscode/text/18/2511
In dat geval zou er sprake geweest moeten zijn van een zware misdaad of het in dienst zijn van een buitenlandse mogendheid. En dat laatste is opmerkelijk gezien de huidige ophef over contacten met Rusland.
Mocht Trump werkelijk zijn afgeluisterd, dan konden de tweets van Trump wel eens een schot in eigen voet blijken te zijn.
Uiteraard moet gezegd worden dat bovenstaande enkel maar speculatie is, aangezien Trump zelf verder geen onderbouwing geeft voor zijn beschuldigingen.
De meest beangstigende verklaring
Al sinds Trump begon aan zijn race om het presidentschap is duidelijk dat er met Trump een heel ander soort persoon mee deed. Met aantoonbare keiharde leugens wist Trump tegen alle verwachtingen in, toch president te worden. Uiteraard stikten beide kampen niet in een leugen of verdraaiing, maar Trump spande toch wel de kroon. Het was een ongeziene campagne waarin duidelijk werd dat Trump wel erg impulsief was, om het maar zo te noemen. En toen het vreemde Amerikaanse kiessysteem er ook nog voor zorgde dat Trump met miljoenen stemmen minder toch de verkiezingen wist te winnen, zat Amerika ineens opgescheept met een president die zich nergens iets van lijkt aan te trekken, vreemde beslissingen neemt zich onwaardig gedraagt als een president van een land als Amerika.
Hoe meer er bekend wordt over de gang van zaken binnen het Witte Huis, hoe meer zorgen we ons eigenlijk moeten maken. Dit gaat al lang niet meer over Republikein of Democraat, maar of deze man eigenlijk wel geschikt is als president.
De meest beangstigende verklaring voor het gedrag van Trump is dan ook dat de man simpelweg gestoord is. Het narcistische gedrag, hoe de man naar buiten toe communiceert en zelfs hoe de man de vrije pers gewoon aan de kant wil zetten, kan niet anders dan beangstigend worden genoemd. We moeten niet vergeten dat dit een man is met de macht de hele wereld te beïnvloeden of zelfs in een oorlog te storten.
