Ongeveer 43 Miljoen Amerikaanse Dollar aan goud, zilver en juwelen. Zo voor het oprapen. Als je maar weet waar je moet zoeken.
In 1885 dook een pamflet met de titel “The Beale Papers” op met een opmerkelijk verhaal over een enorme begraven schat. In het verhaal was het Thomas J. Beale die rond 1818 zijn handen op een enorme schat wist te leggen afkomstig uit een mijn ergens ten noorden vanNuevo México (New Mexico) in de, destijds. Spaanse provincie Santa Fe de Nuevo México. In het verhaal was Beale de leider van een groep van zo’n 30 avonturiers, uit de staat Virginia, die tijdens het jagen op buffels op een mijn vol goud en zilver stuitten. 18 maanden lang werkten de mannen zich in het zweet om edelmetalen te delven om het daarna door Beale naar een geheime locatie te laten brengen. Na verschillende malen op en neer te zijn gereisd om de schat te verbergen, maakte Beale drie gecodeerde boodschappen. Een met de locatie, een met een beschrijving van de schat, en een met namen van de eigenaren van de schat, en hun familieleden.
Daarna zou Beale de boodschappen, en nog enkele andere papieren, in een metalen kist hebben gestopt en in 1822 hebben achtergelaten bij een herbergier, Robert Morriss, in Lynchburg, Virginia met de opdracht de kist pas na tien jaar te openen wanneer hij, of een van zijn mannen, binnen deze tijd de kist niet op kwamen halen. Maanden later stuurde Beale nog een brief naar Morriss met de belofte dat een vriend van Beale binnenkort een brief zou sturen waarmee de drie gecodeerde berichten ontcijferd konden worden. De brief is nooit aangekomen en Morriss liet de kist voor wat het was.
Pas in 1845 opende Morriss de kist en vond de drie gecodeerde berichten, samen met enkele brieven. Morriss werd geen wijs uit de code, en liet het weer voor wat het was en liet het tientallen jaren later na aan een vriend. De vriend, waarvan de identiteit niet bekend is, vond echter wel een manier om een van de gecodeerde brieven te ontcijferen. Met de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring als sleutel wist hij de tweede gecodeerde brief, die met de beschrijving van de schat, wel te ontcijferen. Nu was dan duidelijk wat de waarde van de schat was. Het lukte hem echter nooit de twee andere codes ook te ontcijferen, en in 1885 liet deze vriend het verhaal en de gecodeerde brieven publiceren door James B. Ward in een pamflet met de naam “The Beale Papers”.
Het schatjagen kon beginnen..
Tot op heden heeft niemand de schat nog geclaimd ondanks dat er onderhand talloze pogingen zijn ondernomen om de schat te vinden. Ook bestaat er twijfel aan de identiteit van Ward, waarvan ook wordt gedacht dat dit in feite niemand minder dan Beale zelf is geweest. Ward schijnt echter wel geleefd te hebben, en zelfs een vrijmetselaar geweest zijn.
Uiteraard kan het mysterie ook simpelweg een geweldige grap geweest zijn. De meningen daarover zijn verdeeld. Toch heeft ook de Amerikaanse NSA interesse, zoals hier te zien is: https://www.nsa.gov/news-features/declassified-documents/beale-papers/
