Amerika gaat ufoinformatie vrijgeven. Waarom, en wat kunnen we ervan verwachten?
Al decennia lang is de aandacht wat het ufofenomeen betreft gericht op de Verenigde Staten. Niet helemaal terecht, aangezien het een wereldwijd fenomeen betreft wat door de eeuwen heen al werd opgetekend en zelfs enkele zogenaamde “hotspots” kent die ook verspreid over de wereld zijn gelegen.
In de Tweede Wereldoorlog speelde Nederland zelfs een hoofdrol in het fenomeen toen geallieerde bommenwerpers boven het IJsselmeer, toen nog Zuiderzee, werden achtervolgt door zogenaamde Foo Fighters. Na dit eerste voorval volgden nog vaker voorvallen waarbij bommenwerpers en jachtvliegtuigen werden “begeleid” door vreemde lichtende objecten. Aangenomen werd dat het van Duitse origine was. Maar na de oorlog bleek dat ook de Duitse “Lüftwaffe” zich geconfronteerd zag met hetzelfde fenomeen. Antwoorden over de herkomst zijn er nooit gevonden, en wellicht werd er pal na de oorlog ook niet echt veel aandacht meer aan gegeven.
Het luidde echter wel een tijdperk in waarbij piloten, ook van commerciële vluchten, vaker geconfronteerd werden met onbekende objecten.
In den beginne
Net na de oorlog had men wereldwijd wel iets anders aan het hoofd dan vreemde verschijnselen aan de hemel. In Amerika liep het echter iets anders. Het ufofenomeen zoals we dat nu kennen, werd min of meer geïntroduceerd door zakenman en piloot Kenneth Arnold. Op 24 Juni 1947 maakte Arnold melding van negen objecten die er uitzagen als een halve maan met een convex gevormde achterkant (zwaluw staart). Arnold beschreef het voortbewegen van de objecten als schotels die over het oppervlak van water skipten. Een niet oplettende verslaggever maakte er vliegende schotels van, en de “term” vliegende schotels was geboren.
Het nieuws ging in ieder geval als een lopend vuurtje rond.
Toen een dikke twee weken later, op 8 Juli 1947, notabene de Amerikaanse Luchtmacht zelf met veel bombarie openbaarde een heuse gecrashte vliegende schotel te hebben geborgen nabij Roswell, in New Mexico, werd het zowaar wereldnieuws.
De pret duurde echter niet lang. Al een dag later werd het bericht ingetrokken. Het zou alleen maar een weerballon zijn geweest. Een opmerkelijke verschil, en het einde van de openheid wat betreft het fenomeen. 9 Juli 1947 luidde het begin in van geheimhouding, deceptie en verwarring wat betreft het fenomeen.
Het werd een van de meest omstreden voorvallen in de moderne geschiedenis van het fenomeen. Overigens heeft de Amerikaanse overheid wat betreft het Roswellincident al vier keer een andere verklaring gegeven, dus automatisch dan ook al drie keer gelogen over het voorval.
Wat er ook voorgevallen mag zijn die dag in 1947, een echt antwoord zal er waarschijnlijk niet meer komen.
De term vliegende schotel werd uiteindelijk vervangen door de afkorting ufo (Unidentified Flying Object), bedacht door marine piloot Donald Keyhoe, die een invloedrijk ufo onderzoeker werd en ervan was overtuigd dat, toen al, de Amerikaanse overheid bekend was met de buitenaardse herkomst van het fenomeen, maar het geheim hield om paniek onder de bevolking te voorkomen.
Deze, en meer voorvallen, legde de basis voor de huidige focus wat het ufofenomeen betreft op Amerika. Ook al is het een wereldwijd fenomeen met minstens zo interessante voorvallen wereldwijd, ook dicht(er) bij huis, Amerika is altijd de hoofdrol blijven spelen.
Over de jaren heen is duidelijk geworden dat de Amerikaanse inlichtingendiensten niet alleen belangstelling hadden voor voorvallen binnen de grenzen, maar ook een aantoonbare interesse ver buiten de eigen grenzen. Wat maakt dat de focus voor Amerika ook niet geheel onterecht is. Van alle landen wereldwijd, heeft Amerika waarschijnlijk met afstand de meeste informatie vergaard over het fenomeen.
Geheimhouding over de jaren heen
Veel mensen kennen ze wel. Vrijgegeven documenten die geheel, of gedeeltelijk, onleesbaar gemaakt zijn door vette zwarte gedeelten. Wat betreft ufo’s zijn dit soort documenten min of meer de standaard. Opmerkelijk, aangezien het Amerikaanse standpunt wat betreft ufo’s al sinds 1970, na het afronden van Bluebook, is dat Ufo’s geen bedreiging vormen voor de nationale veiligheid, dat de onverklaarde voorvallen nergens de stand van de huidige (1970) techniek overstijgt, en er geen enkel bewijs is voor een buitenaardse herkomst.
Over een buitenaardse herkomst valt eigenlijk niks definitiefs te zeggen. Niemand heeft ooit het harde bewijs nog kunnen leveren, en als het er al is, dan is het in het bezit van de Amerikaanse, en wellicht andere, overheid en goed opgeborgen. Kortom, we weten het niet. De aard van het fenomeen wijst wel naar een herkomst buiten de aarde, maar dat is nog steeds geen hard bewijs.
De twee andere standpunten zijn simpel te weerleggen. Informatie over het fenomeen is veilig weggeborgen met als reden juist de nationale veiligheid. Ook is de aard van het fenomeen dat er objecten worden waargenomen en vastgelegd die juist opvallen omdat ze alles wat we kennen in technisch opzicht overstijgt, en soms zelfs de natuurwetten lijken te tarten.
Net als in Nederland, wordt ook in Amerika alles wat overheden en (geheime) diensten doen, goed gedocumenteerd, en kan via de FOIA (Freedom Of Information Act), de Amerikaanse variant van de Nederlandse WOB (Wet Openbaarheid Bestuur) documenten worden opgevraagd. Tot op heden heeft dit echter niet veel concreets opgeleverd. In ieder geval te weinig om een duidelijk beeld te krijgen wat de overheid precies weet en onderzoekt, maar genoeg om te concluderen dat er veel meer informatie is en ook wordt onderzocht.
Een ander “handigheidje” die in ieder geval de Amerikaanse overheid toepast is gebruik te maken van wat wellicht ook wel een maas in de wet genoemd kan worden. Overheden zijn verplicht alles te documenteren en archiveren. Iets wat niet opgaat voor niet overheidsinstellingen of bedrijven. Door een beroep te doen op dit soort bedrijven en onderzoek en andere taken te laten uitvoeren door dit soort bedrijven kan de documentatieplicht voor een groot deel worden ontlopen, en zal er dus ook nooit via de wettelijke kanalen een verzoek worden gedaan om informatie vrij te geven.
Onder andere het beroemde, of wellicht beruchte, Area 51 maakt gebruik van dit soort bedrijven. Het bewijst uiteraard niet dat Area 51 iets van doen heeft met ufo’s, maar wel dat er dingen gebeuren die niet naar buiten mogen komen. En daar zal een dwingende reden voor zijn.
Ook het Amerikaanse leger maakt gebruik van dit soort bedrijven. Zogenaamde “Private Military Companies”. Vaak actief in oorlogsgebieden en niet zelden onomstreden.
Meer dan 70 jaren geheimhouding heeft in ieder geval zijn vruchten afgeworpen. Behalve een selecte groep organisaties, heeft verder niemand een duidelijk beeld van wat er gaande is.
In Mei 2001 kwam Steven Greer, de oprichter van CSETI, een organisatie die zich hard maakt voor het openbaren van alle ufo gerelateerde informatie, met het zogenaamde Disclosure project. Een enorm aantal (ex) militairen, ook uit de hogere regionen, (militaire) piloten, politici en zelfs astronauten, zoals Edgar Mitchell, de zesde mens die een voet op de maan zette, namen deel aan het project en getuigden over hoe zij in aanraking waren gekomen met onverklaarde objecten.
De verwachtingen waren hoog gespannen. De wereld kon er niet meer omheen. Er was meer aan de hand en de overheid zou min of meer wel worden gedwongen tekst en uitleg te geven.
Zover is het nooit gekomen. 9-11, de aanslagen op de “Twin Towers in New York en op het Pentagon in Washington gooiden met de daarop volgende “War on Terror” gooiden roet in het eten. Toen er daarop volgend ook nog een wereldwijde economische crisis uitbrak was het Disclosure project al lang in de vergetelheid geraakt. De verwachtte disclosure (openbaring) is er nooit van gekomen.
De getuigenissen staan echter nog steeds als een huis, maar het Pentagon heeft er echter nooit een reactie op gegeven en de geheimhouding bleef ongewijzigd.
In 2017 leek er even iets te veranderen. Onderzoekers van The New York Times en Politico kwamen op de proppen met het nieuws dat het Pentagon zelfs recent nog actief zaken onderzocht. Ook dit keer was er een zogenaamde private contractor bij betrokken die mogelijk zelfs geborgen “ufo onderdelen” (wrakstukken?) zou onderzoeken. Het onderzoek liep enkele jaren, zou volgens sommigen nog steeds lopen. Het onderzoek had, naar Amerikaanse maatstaven, geen gigantisch budget, maar het feit dat het onderzoek er was maakt wel duidelijk dat ondanks alle ontkenning, er dus nog steeds actief interesse was voor het fenomeen.
Ook het opduiken van videobeelden gemaakt door marine piloten maakte alleen al duidelijk dat er toch een probleempje was. Het plotseling opduiken van buitenlandse vliegtuigen boven het eigen grondgebied maakt het Pentagon alleen al zenuwachtig. Laat staan als er objecten opduiken die manoeuvres uitvoeren waartoe het zelf niet in staat is, of zelfs de natuurwetten lijken te tarten. Uiteraard maakten dergelijke voorvallen al ver voor 2017 het Pentagon zenuwachtig, maar het was in de geschiedenis niet eerder voorgekomen dat er ook officieel beelden van onverklaarde objecten werden vrijgegeven en de voorvallen ook officieel werden bevestigd.
Nadat het door The New York Times en Politico opgediepte nieuws de wereld over ging en er zelfs officiële onverklaarde beelden opdoken, leek het er even op dat het Pentagon dan ook eindelijk wat meer openheid van zaken zou gaan geven.
Uiteindelijk werd er door het Pentagon dan toch wat zaken bevestigd en ook ontkend, maar deed er verder weer als vanouds het zwijgen toe.
En dan is daar drie jaren later het nieuws dat het Pentagon alsnog begin Juni 2021 meer openheid van zaken zal gaan geven.
Wat is er in de tussentijd veranderd, en mogen we er ook echt iets van verwachten?
Waarom nu?
In 2017 leek het er heel even op dat het Pentagon wat meer prijs zou gaan geven. Op een paar “zoethoudertjes” na, is er op heden echter niet veel meer prijs gegeven. In de tussentijd is er echter achter de schermen wel iets gebeurd.
In 2011 verklaarde een woordvoerder van het Witte Huis, na twee petities om openheid van zaken te geven, nog dat het geen bewijs kon vinden dat zou suggereren dat er een buitenaardse herkomst in het spel zou kunnen zijn. En toegegeven, om te claimen zeker te weten dat er een buitenaardse herkomst in het spel is, zal dat ook onomstotelijk aangetoond moeten zijn. Maar hoe toon je de herkomst aan van een fenomeen waarvan je geen idee hebt waar het vandaan komt, maar alleen kunt beargumenteren. Mocht dat bewijs er wel zijn, dan is het wellicht toch naïef te verwachten dat dit bewijs in Juni 2021 wel vrijgegeven zal worden.
Neemt niet weg dat sinds 2017 de geest min of meer uit de fles is. Meer en meer mensen op hogere posities beginnen zicht te roeren en doen uitspraken die hier en daar de wenkbouwen laten fronsen.
Trump’s nalatenschap
December 2020 tekende Trump een wet die voor verlichting van de door de Coronapandemie getroffen bevolking moest zorgen. Op het moment dat de wet werd getekend ging er ook een periode van 180 dagen in waarin geheime diensten de tijd kregen om het Amerikaanse congres te vertellen wat zij weten over het ufofenomeen. Deze periode werd vastgelegd in de zogenaamde “INTELLIGENCE AUTHORIZATION ACT FOR FISCAL YEAR 2021”, waarin het budget en doelstellingen zijn vastgelegd voor het daaropvolgende jaar.
Binnen een half jaar moeten zij met gedetailleerde informatie komen en moet er een systeem zijn opgezet tussen de verschillende diensten om alle informatie die binnenkomt over het ufofenomeen op een centrale plek te kunnen verzamelen en analyseren . Daarnaast zullen ze ook uiteen moeten zetten wat voor dreiging er van het fenomeen uitgaat voor de nationale veiligheid. Dit laatste was tot op heden ook juist de reden waarom informatie zo stevig werd opgeborgen.
Kortom, dat is nogal wat.
Waarom nu?
Door de geschiedenis van de mens heen zijn er vreemde gebeurtenissen aan de hemel opgetekend en werd het gezien als het werk van goden, of goden zelf. Zoals een gebeurtenis in het Duitse Neurenberg anno 1561 duidelijk maakt.
Het fenomeen werd door de eeuwen heen verklaard aan de hand van wat men dacht te weten van de wereld en het universum. Tijden veranderen, en de mogelijke verklaringen veranderden mee. Uiteindelijk verdwenen de goden uit beeld en maakte plaats voor een mogelijke buitenaardse herkomst van het fenomeen. Want hoe anders verklaar je objecten die het onmogelijke presteren en soms de natuurwetten lijken te tarten? Ondertussen is dit de meest gebruikelijke verklaring die onderzoekers voor het fenomeen hebben. De realiteit is helaas dat het bewijs ervoor nog wel geleverd moet worden.
Hoe dan ook, de kentering in de opvattingen over het fenomeen was in de jaren veertig van de vorige eeuw. Het luide direct ook het tijdperk in van geheimhouding in die nu al bijna 80 jaren wordt volgehouden.
De laatste jaren komen er echter wat barsten en scheuren in het strikte achterhouden van informatie over het ufofenomeen. Sinds 2017 geeft het Amerikaanse Pentagon mondjesmaat beelden en voorvallen met onbekende objecten vrij, maar doet er voor het overige het zwijgen toe. De vrijgegeven voorvallen leveren, wederom, meer vragen op dan ze beantwoorden. Het bevestigde echter wel dat de Amerikaanse overheid dus wel met een fenomeen in de maag zat waarvan het bestaan eigenlijk altijd werd ontkent. Officieel zelfs sinds het einde van Project Bluebook in 1970.
En dat was al heel wat.
Ook een gevolg van het steeds prominenter aanwezig zijn van het ufofenomeen was de toenemende interesse van congresleden en een ook toenemende bezorgdheid over de aanwezigheid van onbekende objecten boven of nabij militaire basissen en schepen.
Tot nu hebben zelfs presidenten geen toegang gehad tot de achter gesloten deuren opgeborgen informatie. Meerdere presidenten hebben verklaard het wel geprobeerd te hebben, maar tot niks gekomen te zijn. De laatste president die heeft verklaard het geprobeerd te hebben was Barack Obama. Met andere woorden, ook de macht van presidenten heeft zijn beperkingen.
Voor het congres gelden net even andere regels. Het is de plek waar wetten worden gemaakt en budgetten worden vastgelegd. De toenemende bezorgdheid van congresleden als gevolg van het meer en meer naar buiten komen van bevestigde ufovoorvallen nabij militaire objecten had als gevolg dat het congres informatie wil over het fenomeen en dit zelfs wettelijk vast heeft gelegd. En als bijkomende bonus, de informatie wordt openbaar. En dat binnen een half jaar, eindigend begin Juni 2021.
Wat kunnen we verwachten?
In het verleden zijn er wel vaker successen geboekt en werden overheden gedwongen documenten vrij te geven over specifieke ufovoorvallen. Toch zijn er in al deze gevallen nooit echt bruikbare feiten naar buiten gekomen om de simpele reden dat documenten dan wel vrij werden gegeven, maar altijd meer of minder onleesbaar werden gemaakt.
Maar nu is er een specifieke opdracht gegeven wat betreft de gegevens die vrij moeten worden gegeven. Het zou er als volgt uit moeten zien:
Er moet een (openbaar) rapport komen met een gedetailleerde analyse van verzamelde ufo gegevens en kennis die is opgedaan over het ufofenomeen. Ook moet het rapport een proces beschrijven waar de verschillende geheime, en andere federale, diensten gebruik van moeten gaan maken om op een centrale plek ufo data te verzamelen en te analyseren. En tenslotte moet in het rapport worden beschreven hoe het fenomeen een bedreiging vormt voor de nationale veiligheid en of het mogelijk kan zijn dat er een ander land, of landen, achter het fenomeen kan zitten.
Voor het eerst in de geschiedenis moet dit alles ook nog eens openbaar zijn.
Maar, zoals altijd, zit er ook een addertje onder het gras aangezien ook is bepaald dat het rapport mag worden voorzien van bijlages die dan weer wel geheim moeten blijven.
Het ligt voor de hand dat juist de meest interessante informatie dan toch weer zal verdwijnen in dit soort bijlagen, en we aan het eind van de rit dan uiteindelijk weer niet veel wijzer worden.
In Juni 2021 zullen we het weten.
